Naast een gedegen privéopleiding klassiek piano is mijn leerschool de popmuziek van de roerige jaren zestig.
Het experimenteren op alle fronten – van jazz tot rock en van muziektheater tot klassiek – is bepalend geweest voor mijn verdere muzikale ontwikkeling.
De eerste band waarin ik speelde was Slack Gang. een groep die als eerste in de jaren zestig theater en muziek combineerde tot een zeer experimentele stijl.
Daarna maakte Ik deel uit van de groep Fruit, een soort Nederlandse versie van de Bonzo Dog Doo Dah Band.
Na enkele omzwervingen ben ik terechtgekomen bij het Foolstheater in de groep The Dutchies en later bij Jango Edwards.
De stap van wat er voor op het podium gebeurt naar wat er op film voor je wordt getoond is dan niet meer zo groot. De overstap was dan ook snel gemaakt.
We zijn inmiddels honderden producties verder (zie ‘portfolio') en een beknopte selectie daarvan vindt u op deze website (zie ‘producties').
Toon Plasman (Breda, 1952) |
|
Een eigen – verstild – geluid, dat een geheel vormt met het beeld. Dat is de basis van mijn composities.
Er moet een bepaalde rust in zitten. Eenvoud is mijn devies. Een simpele toon kan meer emotie oproepen dan een kompleet symfonieorkest. Ik streef naar een optimale synthese tussen beeld en geluid. In mijn studio op Klaverland in de Ooijpolder bij Nijmegen componeer ik in alle rust mijn muziek. Daarnaast verzorg ik nabewerking van het totale geluidsdecor met de mogelijkheid tot aflevering in dolby surround.
|
